جانیمسانღ

من نفهمیدم درباره چی باید مشورت بدم :))

ولی همونطور که گفتی، کانال جای وبلاگ رو نمی‌گیره.

منم چندین بار به تغییر بلاگ فکر کردم

حذفش، عوض کردنش یا هرچی...

ولی ترجیح میدم همین بلاگ رو نگه دارم

اتفاقا اگر قرار هست تغییر کنم، جلو چشم کسایی که میشناسنم تغییر کنم

مسخره بازی درنیار همین جا بمون ((:

همینجا همینجا همینجا

من میل به شروع تازه رو می‌فهمم؛ ولی پیشنهادی که دارم اینه که اینجا رو حذف نکنی. خودم تجربه‌‌ داشته‌ام ... این باور تو وجودمون رخنه کرده که برای نو شدن باید قدیمی رو له کرد یا روی ویرانه‌های گذشته بنای جدیدی هوا کرد ... ولی خودم حسرت خاکستر بناهای گذشته‌ام رو خورده‌ام ‌و می‌خورم.

پیشنهادم اینه که اگه حس می‌کنی وجود همزمان اینجا مانع قد کشیدن بلاگ تازه‌ات میشه، یه مدت غیرفعالش کنی و جای دیگه قلم بزنی. بعدا، هر وقت هوای اینجا رو کردی، بازگشایی‌اش کنی.

سلام

به نظرم تغییر آدرس بده، این طوری بهتر می‌فهمیم که هیچ کس ماندنی نیست و بیشتر عادت می‌کنیم. (البته الان هم که هستید، در اصل نیستید.)

ولی هم بلاگ جالبی داشتید و هم اخلاق پسندیده‌ای. آخرین کامنتی که دادم در خصوص قضیه بیرون رفتن شما با یکی از اساتید بود. (درست میگم؟ چنین پستی داشتید؟)

در هر صورت سلامت و موفق باشید

همیشه درون رو تازه کن.

بعضی ها هستند با مرتب کردن دفتر کار با محیط خانه یا نوشتن برنامه و زمانبندی می‌خواهند به احساس آرامش و نظم درونی برسند، اما، نامنظمی در درون است. برای همه. برای من و برای همه انسان‌ها.

این وبلاگ را داشته باش، هزار تا وبلاگ دیگر را هم داشته باش. و بدان که وبلاگ و تلگرام و دوست صمیمی غیر مجازی و همه چیز دیگر، بیرون است. ماجرای درون فرق می‌کند. انسان باید بتواند در درون ش به سفر برود، یا خودش خلوت کند، اقماری داشته باشد که در تنهایی ناگهان بزند زیر خنده. یا لبخند بزند. آن زمان، بیرون هرچه میخواهد،باشد.

آفرین. اینجا بگذار باقی بماند. من که می‌خوانم.